Hoed!

Het prachtige weer trok ook ons naar buiten vandaag, lekker samen op de fiets. Dat hadden we al heel lang niet meer gedaan. Ol zat voor in haar stoeltje met haar roze helm op haar hoofd. "Hoed" zei ze steeds en klopte vervolgens op haar helm. Ze is dol op haar helm, gelukkig maar. We zijn naar het kantoor van Opa gefietst. Onderweg kwamen we trams tegen en brommers. Iedere tram en brommer kreeg een enthousiast: "hooray!" en na een tijdje "piep piep" en dan moest ik zeggen "hoera!". Ze zat in haar stoeltje en met haar knuistjes hield ze het stuur goed vast. "Nice", klonk het zo af en toe. Ook wilde Ollebol lief zijn voor het stuur (?!), ze zei: "stuu kus!". Ik zag in een flits meteen het vreselijke scenario voor mij waarin ze het stuur een kusje zou geven en ik dan net over een heuveltje zou fietsen en haar mooie nieuwe tandjes het wellicht niet zouden overleven..... dus opperde ik dat het stuur misschien ook gewoon geaaid zou kunnen worden.
Eenmaal bij het kantoor van Opa zagen we hem achter zijn bureau zitten. Hij zag er druk uit, maar heb toch even naar zijn mobiel gebeld. En ja, hij kwam even naar buiten om Olivia een kus te geven. We hebben hem natuurlijk veel te lang van zijn werk gehouden, maar het was wel even gezellig om hem zo tussendoor te zien. Nu we toch al onderweg waren zijn we even naar de biologische super gefietst. Want samen met de lente is ook de loopneus weer in huis. Even wat extra Ella's gekocht.....

Harige Mini Spicegirl

Nadat ik gisteren de nodige troepjes had opgeruimd, ben ik vandaag weer lekker op pad gegaan. Ol had geen muziekles vandaag, dus zijn we maar meteen naar Oma L. gegaan. Ze heeft heerlijk lopen spelen en mocht van Oma met de 'afwas-handschoenen' door huis lopen. Mijn gekke dochter vindt dat het einde! Ze loopt rond met grote rode rubbere handschoenen en klapt in haar handjes. Af en toe geeft ze ze af en wil dan dat een ander ze aan doet, met de intentie dat de ander haar gezicht dan vasthoudt (met die rubbere handschoenen aan). Als mijn dochter er op haar 16de er een rare kledingstijl op na houdt, kijk ik toch even naar Oma L. ;-)
Na gegeten en gedronken te hebben ben ik met een vriendin naar het Beatrixpark gelopen. Ol lag lekker in de wagen te slapen en ook haar dochtertje lag (letterlijk) te snurken in de wandelwagen. We zijn op een bankje gaan zitten en konden genieten van de eerste echte zonnestralen. Daar zaten we dan op een bankje in het park, de kinderen sliepen, wij hadden onze jassen uit en genoten van het eerste lentegevoel. Dat werd abrupt verstoord door een klein hondje met een jasje aan, met de tekst 'girlpower', dat op het bankje sprong en over onze schoten liep met haar vier modderige pootjes. De eigenaresse van deze harige mini spicegirl bood met het rood op de kaken haar excuses aan. Was geheel niet nodig, wij konden er alleen heel hard om lachen.