Generatie 2010

Wie heeft de eerste aflevering van Generatie 2010 gezien? Ik vond het wel smullen. Wel een beetje jammer dat het niet echt doorsnee koppels lijken te zijn. Ik betrapte mijzelf erop dat ik halverwege de eerste aflevering al mijn eigen ordinaire (voor?)oordelen op een rijtje had. Het lijkt er ook op dat van de vijf stellen er maar twee bewust zwanger zijn geworden. Niet erg representatief, of is Nederland zo onbevangen bezig? Tijdens de eerste aflevering is Dijana bevallen van een dochter en zijn bij Desiré de weeën begonnen. Om even een (voor)oordeel te delen: Micheal (de partner van Desiré) lag in de babykamer te slapen tijdens de eerste weeën. Toen de weeën erger werden en ze de verloskundige had gebeld, ging ze naar Micheal om hem te zeggen dat het erger werd en de verloskundige zo kwam. Hij draaide zich om en ging verder slapen! Wauw, niet mijn type man.... Ik weet zeker dat ik hem niet rustig had laten liggen. Wat denkt hij wel, zij staat op het punt te bevallen van ook zijn kind. Heeft vreselijke pijn, weet niet wat haar te wachten staat en had vast wel een beetje steun kunnen gebruiken en hij wil nog eventjes slapen? Ik heb mijzelf voorgenomen het (voorlopig) zo af en toe te volgen. Wie kijkt er mee?

Tent

Een heerlijke rustige dag. Ol en ik zaten samen in de tent, samen met aap. We keken naar de sterretjes op het doek, de circusdirecteur, het paard, het nijlpaard en de mevrouw op het paard. Het kleine puntige vingertje van Ol wijst de verschillende figuren aan. Ons wereldje leek net zo klein als de tent. De telefoon ging, ik kroop uit de kleine tent om de telefoon op te pakken. Een foto van mijn vriend in het scherm. Ik nam de telefoon op:

"This better be good....."
"Why? Are my girls having fun?"
"Yep, we are in the tent"
"Sounds good, how are my girls?"
"Pretty good, Ollebol is eating better and looks happy. No more fever."
"Uhuh..."
"I am staring to feel better too, just a little buikpijn"
"Aha..."
"You are not listning are you?"
"No, sorry got to go"
"Okay, love you"
"And you, see you later"

Tja er is natuurlijk nog een hele andere wereld buiten onze tent, maar die sluiten we lekker even buiten. De tent is voor nu groot genoeg en als je het gordijntje dicht doet, zie je een krokodil.

Woordeloze Woensdag

Het moet een "patchwork/quilt" van schilderijen voor de kamer van Ollebol worden.... to be continued!

Ziek

En ja, ook wij zijn ziek geworden. Zaterdag op zondag was een hele drukke nacht voor ons. Mijn vriend was ziek, ik was ziek en Ollebol lag er ook heel zielig bij. Wij krabbelen al aardig op maar Ol is nog niet lekker. Ze doet haar best vrolijk te zijn, maar loopt ook veel met haar zieltje onder haar arm. Wanneer de ik de muziek aanzet en vraag of ze met mij wil dansen, strekt ze haar armpjes en zegt ze: "op". Dan draaien we samen rondjes door de kamer tot we duizelig worden en dan ploffen we op de bank. Wanneer ik een huisje bouw van Duplo wil Ollebol hem afbreken. Vanmorgen maakte ik het bed op en stond ze naast het bed om de wind in haar haren te voelen wanneer ik het dekbed opschud. Dat vindt ze heerlijk. Het lijkt wel of ze daar naar uitkijkt, het is bijna een ritueeltje geworden. Ik zeg dan: "een, twee, hupsakee" en Ol staat vol verwachting aan de rand van het bed met een grote glimlach. Ze probeert ook "hupsakee" te zeggen, dat ik nog wel moeilijk. Tot nu toe bestaan de worden die ze kan uitspreken uit maximaal twee letergepen, drie lettergrepen lijken nog net wat te moeilijk voor haar. Grappig hoe dat in zo'n klein mensen gaat. Zou er een strikte volgorde zijn? Een logopedist zou vast een mooi antwoord hebben op deze vraag.

Een Klein Hoopje Mens

Er ligt een klein hoopje mens naast mij in bed. Ollebol werd afgelopen nacht vreselijk ziek. Mijn vriend hoorde Ol 's nachts een vreemd geluid maken, hij sprong op uit bed en ging naar haar kamer. Ze lag in haar bedje en was aan het overgeven. Het was half een. We hebben haar uit bed gehaald en probeerde haar te kalmeren. Het arme meisje bleef maar spugen. Ze zat helemaal onder en ik ook. Toen ze rustig was, ben ik met haar onder de douche gestapt. Eenmaal schoon en droog zaten we nog even op de bank in de woonkamer. En ja, daar ging ze weer. Over de schone kleertjes. Rond een uur of drie was het echt rustig en hebben we haar bij ons in bed gelegd. Vanmorgen leek ze redelijk goed. Ze werd wakker en vroeg meteen om haar pap. In de loop van de ochtend werd het minder. Ol wilde niet drinken en ook niet eten. Een halve boterham met jam en een paar lepeltjes appelmoes. Ik kon geen stap verzetten of Ol begon te huilen. Ze wilde op schoot en bij mij, de hele dag. Helemaal niets voor haar. Ze viel zelfs vanmiddag in slaap in mijn armen. Na haar dut kreeg het arme schaap ook nog diarree. Er heerst iets, zeggen ze. Nu heb ik maar het zekere voor het onzekere genomen. Olivia slaapt vannacht bij ons. Misschien niet zoals het hoort, maar wel zo fijn voor haar en voor onze gemoedsrust. Hoop dat ze zich gauw beter zal voelen.

Misty Monday

Een heerlijke mistige maandag. Vanmorgen zijn Ol en ik eerst naar de Westerstraat gegaan in de Jordaan, daar is op maandagochtend een markt met veel stoffen. Ik heb een mooie donker grijze velours gekocht. Ik ga een gordijn maken voor de tochtdeur. Als het heel hard waait buiten en het koud is, dan hoop ik dat mijn soon-to-be gordijn het net iets warmer zal houden hier in huis. Ik ben alleen niet erg goed met de naaimachine, maar ik ga het proberen.
Na de markt besloot ik niet naar huis te gaan, maar met Ollebol in de tram te stappen en naar Artis te gaan. Even lekker naar de olifanten, de apen en de leeuwen. Het vlinderhuis is ook altijd een succes. En vandaag was haar dag helemaal top toen er een mooie vlinder op haar mouw ging zitten. "Waaaw" zei mijn kleine blonde meisje. Na een paar uurtjes zijn we richting uitgang gelopen. Nog even langs de pinguïns en de aapjes bij de uitgang. "Zeg maar dag tegen de dieren" zei ik tegen Ol en toen we Artis uitliepen zei Ollebol: "Buhbye".

Woordeloze Woensdag

Soms droom ik even over dat ene balkonnetje midden in Rome dat ik vanaf de Spaanse Trappen kon zien....

Muziekles is weer begonnen

Vanmorgen weer naar de muziekles geweest. Vorige week was weer de eerste les van het jaar. Ol en ik waren vorige keer veel te laat door de sneeuw en de trams. Beetje beschaamd kwamen we toen binnen en daarom wilde ik deze week zeker op tijd komen. De les begint altijd om tien uur en dus wilde ik vanmorgen al om kwart over negen de deur uit. Alles stond klaar om te vertrekken, ik wilde nog even mijn tanden poetsen. Snel de badkamer in en ik greep naar mijn tandenborstel. Helaas greep ik ook in het scheermes van mijn lieveling. Ik had hem al meerdere malen gevraagd dat ding op te bergen na gebruik, maar dat was helaas niet aangekomen. En nu stond ik daar met een flinke snee in mijn pink en een muziekles waar ik zeker niet te laat voor wilde komen. Snel een pleister, kind in haar winteruitrusting gehesen en op naar de tram. In de tram zat ik nog stilletjes te grommen met een kloppende pink in mijn handschoen. Ik heb een vreselijke hekel aan dat scheermes, het is een ouderwets scheermes. Zo eentje waar je een plat mes in kan schuiven, een eng ding. Voor de muziekles begon nog even een schone pleister, want het zag er niet uit. De les was leuk voor Ol. Haar vriendinnetje was er ook weer na een maand op reis te zijn geweest. Voor mij ook weer gezellig om te kletsen. Ol zag haar vriendinnetje en zette het deze keer niet op een gillen, maar liep op haar af en gaf haar een dikke zoen. Haar vriendinnetje was er niet op berekend en deinsde terug. Heel grappig gezicht. En Ol? Die dook er nogmaals op om haar nu nog een knuffel geven. Tijdens de les een hoop gedanst, gezongen en muziek gemaakt. Ol ging weer op de gitaar af van de juf. De juf zong een liedje over meneer Nilsson van Pipi. Erg lief slaapliedje. Na de muziekles zijn we naar Oma L gegaan voor koffie en een lunch. Mijn vriendin en haar dochter zijn met ons meegegaan. Ze was in Canada geweest, bij haar schoonouders op bezoek. Gelukkig voor mij had ze ook nog even tijd om naar de Gap te gaan. Ik had een lief jack voor Ollebol gezien en die heeft ze voor mij meegenomen. Staat ukkepuk zo lief. Zelf vond ze het ook erg mooi, ze wilde het jasje steeds aan en ging dan voor de spiegel staan.

Morgen heb ik met mijn vriendin afgesproken die vorige maand is bevallen. Even samen door het Vondelpark lopen en over onze kinderen praten.

Opscheppen: banjeren, bluffen, grootspreken, ophakken, opsnijden, pochen, pralen, pronken, snoeven, stoefen

Ik ben een vreselijke opschepper, echt heel erg. Ik kreeg een mail van een van de dames van mijn pufclub (de zwangerschapsclub), met foto's van hun schattige kindje en een lijst van dingen die dat lieve kindje allemaal al kon. En ik moest natuurlijk een mail terugturen.... met alle dingen die Olivia al kan. Ik was niet te stoppen, heb alles opgeschreven en toen ook nog drie foto's toegevoegd. Ik had de mail verzonden en kon mijzelf vervolgens voorstellen op het schoolplein over een aantal jaren. Een vreselijke opschepmoeder..... arme Olivia, wat zal ze zich voor mij schamen als ze straks door heeft hoe erg het is. De halve mail bestond uit woordjes die Ol kan zeggen of half kan zeggen: dat ze mij "mama" noemt en mijn vriend "daddy". Dat "die" haar favoriete woord is samen met "boem" en "o,o". En dat ze ook "appel", "appelma" (appelmoes), "ap" (hap), "bana" (banaan), "kas" (kaas), "hat" (hoed), "uit", "tost" (toast), "bjil" (bril), "aap", "disht" (dicht), "klaah" (klaar), "done" (klaar), "op" (optillen), "buit" (buiten), "mee", "that", "nma" (oma/opa), "pom" (pomme zo heet de hond van opa en oma), "bom" (boom), "nanny" (engelse oma), "melk", "peen" (speen), "sok", "koene" (schoenen), "ten" (teen), "daa" (daar), "nee" kan zeggen..... haar dierengeluidjes heb ik maar overgeslagen maar wel even genoemd ofcourse.... Als je zo overdreven hebt lopen opscheppen, krijg je daar gauw genoeg spijt van. Ik ook, vanmorgen al. Een van de meiden van de pufclub zie ik nog af en toe en zo ook vanmorgen. We hadden afgesproken om een kop koffie te drinken en daar zat mijn kleine Ol. Rustig voor zich uit te staren, helemaal niet van plan om haar "kunstjes" te vertonen. Ze zei niet meer dan "mama" en "uit" toen ze uit de stoel wilde. Uiteraard deed ik een poging mijn dochter iets te laten zeggen. Ik vroeg aan Ol: "wat is dit?" (ik hield een flesje appelsap omhoog en wees de appel aan) en Ollebol zei: "Appelmimi"..... Ik moest vreselijk lachen, sta je dan. Dat krijg je ervan, moet je maar niet zo opscheppen.....

Sneeuwpret

Wat een feest vanmiddag! Rond een uur of half vier begon het flink te sneeuwen. Ik was de kerstboom aan het aftuigen en alle kerstspulletjes aan het opbergen. Ol stond in de woonkamer en keek naar buiten. Ik ging naast haar staan en ze zei: "Op". Dat, uiteraard, betekend dat ze opgetild wil worden. Samen keken we uit het raam. "Oohh, waaaw" zie het kleine blonde meisje op mijn arm. Ze wees naar buiten en zei: "Bom" en wees naar de boom voor onze deur die stond er prachtig bij met een laag sneeuw op zijn takken. Rond half vijf heb ik Ol dik aangekleed en haar mee naar buiten genomen. We liepen heen en weer over onze kade. Ol genoot van de sneeuwvlokken, maar wilde de sneeuw eerst niet aanraken. Net als toen in Bergen aan Zee, leek ze het mooi te vinden maar ergens ook een beetje vies. Ik gooide wat sneeuwballen en ze moest lachen. Gauw was ze vergeten dat ze de sneeuw een beetje vies vond. Op het juiste moment kwam mijn vriend thuis. "Daddy" riep mijn kleine meid en liep voorzichtig naar haar vader toe. Samen hebben ze een sneeuwpop gemaakt. Nou, samen.... mijn vriend heeft de pop gemaakt en Ollebol keek toe en aaide hem af en toe over zijn rug. Toen de pop klaar was, zijn we lekker naar binnen gegaan. Boerenkool maken....mmmmm