Olivia heeft genoten en ik ook. Samen met mijn kleine meid naar Duitsland was echt een kadootje aan ons twee. Samen op een dag 8 uur reizen ging prima. Ol was geweldig. Ze tekende wat, at een broodje en keek eens rond. Er waren andere kinderen in de trein en dat zorgde voor de nodige afleiding. Einde van de dag kwamen we aan. Mijn vriendin kwam ons ophalen van het station samen met haar dochtertje S. die ons tegemoet kwam rennen op het perron. De twee kleine meisjes schelen drie maanden en zijn echt al kleine vriendinnetjes. We hebben hele gezellig dagen gehad vol met speeltuinen, Palymobiel-land, muziekles en een gezonde lading winkelen. De avonden bracht ik met mijn vriendin door op de bank met een groot glas wijn en lange gesprekken. De dagen zijn goed verlopen, alleen de laatste dag is Ol flink gevallen. Ze stond in de woonkamer en had laarsjes aan. Ze wilde de laarsjes uit en hield zich vast aan de balustrade. Ze tilde een beentje op, maar haar andere beentje hield haar gewicht niet. Ze viel en stootte haar hoofd tegen de traptrede. Haar blonde haartjes kleurde rood. We zijn naar de dokter gereden. Die besloot het niet te hechten. Ol keek de dokter aan: "Ben ik ok?" vroeg ze met een klein stemmetje. "Yes, you are ok" antwoordde de dokter. "Gaan we weg?" vroeg Ol aan mij. "Ja liefje we gaan weer weg." zei ik en aaide haar bleke gezichtje. "Danke dokter.... Tschüß.... " zei mijn kleine dappere meisje. Ol was al gauw rustig en weer helemaal de oude "Ik was gevallen, ik had pijn, toen ging ik naar de dokter en nu ben ik ok." klonk het verslag van ukkepuk. De terugreis was ook prima. Olivia heeft zelfs twee uur geslapen. Ik zat met vlinders in mijn buik in de trein. Ik heb genoten van ons reisje maar was wel blij lief weer te zien. Ook Ol wilde haar Papa graag weer zien, eerst zou ze Papa knuffelen en dan zou ze gaan spelen met haar keuken.
Posts tonen met het label Vakantie. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Vakantie. Alle posts tonen
vrijdag 1 april 2011
Mama... zijn wij in Duitseland?
Olivia heeft genoten en ik ook. Samen met mijn kleine meid naar Duitsland was echt een kadootje aan ons twee. Samen op een dag 8 uur reizen ging prima. Ol was geweldig. Ze tekende wat, at een broodje en keek eens rond. Er waren andere kinderen in de trein en dat zorgde voor de nodige afleiding. Einde van de dag kwamen we aan. Mijn vriendin kwam ons ophalen van het station samen met haar dochtertje S. die ons tegemoet kwam rennen op het perron. De twee kleine meisjes schelen drie maanden en zijn echt al kleine vriendinnetjes. We hebben hele gezellig dagen gehad vol met speeltuinen, Palymobiel-land, muziekles en een gezonde lading winkelen. De avonden bracht ik met mijn vriendin door op de bank met een groot glas wijn en lange gesprekken. De dagen zijn goed verlopen, alleen de laatste dag is Ol flink gevallen. Ze stond in de woonkamer en had laarsjes aan. Ze wilde de laarsjes uit en hield zich vast aan de balustrade. Ze tilde een beentje op, maar haar andere beentje hield haar gewicht niet. Ze viel en stootte haar hoofd tegen de traptrede. Haar blonde haartjes kleurde rood. We zijn naar de dokter gereden. Die besloot het niet te hechten. Ol keek de dokter aan: "Ben ik ok?" vroeg ze met een klein stemmetje. "Yes, you are ok" antwoordde de dokter. "Gaan we weg?" vroeg Ol aan mij. "Ja liefje we gaan weer weg." zei ik en aaide haar bleke gezichtje. "Danke dokter.... Tschüß.... " zei mijn kleine dappere meisje. Ol was al gauw rustig en weer helemaal de oude "Ik was gevallen, ik had pijn, toen ging ik naar de dokter en nu ben ik ok." klonk het verslag van ukkepuk. De terugreis was ook prima. Olivia heeft zelfs twee uur geslapen. Ik zat met vlinders in mijn buik in de trein. Ik heb genoten van ons reisje maar was wel blij lief weer te zien. Ook Ol wilde haar Papa graag weer zien, eerst zou ze Papa knuffelen en dan zou ze gaan spelen met haar keuken.
zondag 20 maart 2011
Na regen....
Dus ik wacht op de zon en zie af en toe de stralen komen. Ik voel de warmte op mijn huid en probeer de zorgen te vergeten. Ik heb mij helemaal ondergedompeld in de fotografie en ga morgen een paar dagen met ukkepuk met de trein naar een vriendin in Duitsland. 'Leuke dingen' zijn nog belangrijker geworden hier in huis. Maar wanneer ik terug uit Duitsland kom, ga ik inpakken. De kogel is door de kerk: we gaan verhuizen! Dat wil zeggen: we willen hier weg. Dus we gaan opruimen, inpakken en sorteren. Als het huis op orde is, moet het huis verkocht worden. Waar gaan we heen als het huis verkocht is? Ergens tussen Alkmaar en Amsterdam.... in een leuk huisje met een tuintje.. maar als het huisje er nog niet is, gaan we een tijdje in Bergen wonen. Thuis is waar lief en ukkepuk zijn, dus een thuis hebben we gauw gevonden.
zondag 12 september 2010
Weer helemaal terug....





vrijdag 13 augustus 2010
Stilte voor de vakantie....
Het is wat stil maar ik probeer nog even en andere (nog leukere) draai aan onze vakantie te geven. We gaan volgende week weg en we zouden in een keer naar mijn moeder rijden in Zuid-Frankrijk en daar een dikke 10 dagen doorbrengen. Het is de eerste keer dat Ol met ons naar het buitenland gaat en we hebben besloten dat de heenreis ook een mini-alleen-met-z'n-drietjes-vakantie moet worden. Dus ik heb net een hotel in Beaune geboekt en ben op zoek naar een hotelletje aan de kust. Het liefst de cote d'azur of in de buurt van Marseille en ook nog eens dichtbij het strand. Ol is dol op de zee en dat lijkt mij heerlijk om twee nachtjes daar door te brengen. Iemand een leuke tip? Heel graag!
Abonneren op:
Posts (Atom)