Twee Jaar!

Vanmorgen om half negen zaten we met z'n drietjes in bed. Een mand vol kadootjes stonden op het nachtkastje voor Ollebol om uit te pakken. Ze zat in haar pyjama rechtop in ons bed met de paarse kroon op haar hoofd. Ze zag er zo lief uit dat ik mijn telefoon pakte om een foto van haar te maken. Toen ik de telefoon neer wilde leggen ging het ding af. Een voor mij onbekend nummer stond in het display. Lief keek mij aan en vroeg wie het was. "Vast het ziekenhuis.." antwoordde ik. Ik nam de telefoon op. "Spreek ik met de moeder van Olivia?" klonk een vriendelijke stem aan de andere kant. "Ja, daar spreekt u mee." "De dokter wil u graag morgen spreken, kunt u naar het AMC komen? Het liefst zonder Olivia."..... "Is het niet goed? Zijn de uitslagen niet goed? Dat u nu al belt en we moeten komen?" "Dat weet ik niet mevrouw, ik maak alleen de afspraken voor de dokter" antwoordde de aardige stem. Inmiddels was ik de slaapkamer uitgelopen en stond ik in mijn pyjama in de woonkamer en rolden de tranen over mijn wangen. "Sorry mevrouw, het is allemaal zo spannend en Olivia is vandaag jarig... en we waren net de kadootjes aan het doen... en sorry... we zullen er morgen zijn. Ik regel wel een oppas." "O.. is ze vandaag jarig? O... he.... U kunt wel morgen komen? Nou, fijne dag nog." De aardige stem had opgehangen. Ik raapte mijzelf bij elkaar en liep weer terug de slaapkamer in. Lief keek mij vragend aan. "Ze wist niets, we moeten morgen naar het AMC".
We hebben de kadootjes uitgepakt en Ol mee naar de woonkamer genomen, waar een lief keukentje op haar stond te wachten. Haar grote kado. Ze was heel erg blij met haar keukentje. Ze ging meteen voor ons koken en papa moest naast haar komen zitten. Ik heb mij gauw aangekleed want Ol moest, zoals elke donderdag, naar fysiotherapie. Bij de fysio was het ook feest. Ze had koffie en wij hadden cake mee. De oefeningen waren extra feest, met ballonen. Eenmaal thuis hebben we nog met de keuken kunnen spelen voordat ze naar bed ging voor haar dut. Grappig om haar zo bezig te zien. De aardbeien moesten in de oven en de tomaten in de pan... De buurvrouw kwam nog aan met een lief kado voor de kleine jarige meid. We hebben even koffie gedronken en toen moest Ol naar bed. Na haar dut zat ze heerlijk bij lief op schoot. Ik kwam uit de keuken met een roze taart met twee kaarsjes. We gingen aan de eettafel zitten en zongen weer 'Happy Birthday' voor haar. Toen ik haar vroeg de kaarsjes uit te blazen, zette ze een keel op. "Neehee, dat wil ik niet. Uit de stoel mama!" Goed Ol had dus geen zin in taart. Er moest met de keuken gespeeld worden. Dus lief en ik verplaatste ons naar het kleed in de woonkamer, de taart op de grond en Ol achter haar aanrecht. We bliezen samen de kaarsjes uit en sneden de taart aan. Ook dat mocht niet van Ol. Maar toen ze een hapje in haar mond had van deze hele zoete taart, zagen we een grote glimlach op haar gezichtje. De rest van de middag bestond uit spelen, beetje televisie kijken, popcorn eten en samen zijn. Voor het eten hadden we bedacht naar de Chinees om de hoek te gaan. Ol is dol op bami, kroepoek en nasi en lekker makkelijk voor ons. Na het eten kwam een dame onze tafel afruimen, Ol keek haar aan en zei: "Kijk mama, een Chinees!". Lief en ik konden onze lach bijna niet inhouden.
Vandaag waren we lekker met z'n drietjes, haar 'partijtje' vieren we zondag. Morgen naar het AMC... het voelt wel raar. Twee jaar geleden kwamen we op 01 oktober uit het ziekenhuis met Olivia en nu moeten we morgen naar het ziekenhuis zonder haar, om over haar te praten.

Tranen van een Mama

Deze hele warme donderdag begonnen wij met de wekelijkse fysio van Ol. Vrolijk stond ze op de stoep en eenmaal in de wachtkamer begon ze uit volle borst:"fiesijo...." te roepen. We moesten nog even wachten, er was nog een kindje voor ons die nog niet klaar was. De wachtkamer is al pret. Er staat een mooie kikker, er zijn puzzels en boekjes. Er staat een tafeltje met twee stoeltjes en Ol ging eens lekker aan het tafeltje zitten om aan een puzzel te beginnen. Na een paar minuten kwam het kindje naar buiten en riep de fysio Ollebol naar binnen. Ze liet niet op zich wachten en liep meteen de kamer in. Schoentjes uit, broek uit en daar ging ze. Tijdens de therapie liet de fysio vallen dat het toch verstandig zou zijn dat er (nog) een neuroloog naar Ol zou kijken. Zij kan Ol wel helpen met oefeningen doen, maar ze kan het probleem niet oplossen en ook niet aantonen wat er nu aan de hand zou kunnen zijn. Zij zei dat Ol wel zelfstandig dingen zal kunnen leren doen maar dat ze wel dacht dat het altijd zichtbaar zou zijn dat er een probleem(pje) is met haar looppatroon. En toen brak ik. Daar stond ik op mijn blote voeten in het zaaltje met mijn kleine prinses aan de hand de oefeningen braaf uit te voeren en zei zij nou tussen neus en lippen door dat Ol niet helemaal beter zou worden? Tranen liepen over mijn wangen en ik kon even niets anders doen dan de brave oefeningen doorlopen en mijn excuses aanbieden voor mijn gesnotter. Door de tranen heen probeerde ik Ol lachend te motiveren om nog een keer het parcours af te leggen. Er zit toch verbetering in haar bewegen? Ze kan al op de driewieler fietsen en ze stapt nu van drempels af waar ze voorheen over moest kruipen... Vol verbazing vroeg ik de fysio of ik nou naïf was om te denken dat het wel een tijdje zal duren maar dat Ol toch gewoon steeds vooruit lijkt te gaan en dat ik dus hoop op een heel 'normaal' looppatroon in de toekomst en zelfstandig traplopen etc. Ze kon ook geen zekerheid geven zei ze, het is allemaal gissen maar ze verwacht wel dat Ol kan leren zelfstandig de trap op en af te lopen en het zal haar hopelijk niet beperken maar ze zal een afwijkend looppatroon houden, dacht zij. Mijn kleine blonde meisje stond braaf naast mij en vroeg de fyio: "sticker hand fiesijo?". Ja, Ollebol kreeg weer een sticker op haar hand want ze had haar best weer gedaan en dat zal ze volgende week vast weer doen. Want wij geven het niet op.

Een goed begin van de dag omdat..

* Lief vandaag thuis werkt
* Ol geen koorts meer heeft (is al vanaf zaterdag ziek)
* Lief mijn fiets had klaargezet en mijn banden had opgepompt
* Ol en ik de hele weg naar de fysio gezongen hebben
* Ol vooruit gaat volgens de fysio
* Ol en ik net voor een regenbui thuis waren
* .... Ik (deze) bloemen kreeg bezorgd van mijn schoonouders, als bedankje voor afgelopen week!

Dat alles nog voor het middaguur...en nu komt lief ook nog met een heerlijke kop koffie!

Fiesiejo

Gisteren kwamen Nanny en Granddad pas laat uit hun kamer. Ze hadden gelukkig lekker geslapen. Zo'n logeerpartij is een goede test voor ons nieuwe Ikea slaapbank en het lijkt erop dat hij door de test komt! Nadat ze opgefrist waren zijn Nanny, Ol en ik boodschappen gaan doen terwijl mijn lief en zijn vader de auto in de P+R Parking Sloterdijk gingen zetten. Een absolute uitkomst die garage. Vier dagen achtereen voor €6,- per dag en een gratis OV-kaartje.... dat is heel wat goedkoper dan hier voor de deur laten staan! Na de lunch zijn Nanny en ik naar de negen straatjes gelopen, samen met Ol in de wagen. Ollebol viel al gauw in slaap en wij hebben rustig kunnen wandelen. 's Avonds ben ik naar mijn broertje gegaan, die was jarig. Hij had een super lekkere taart zelf (?!) gebakken. Was heerlijk, met frambozen en spijs en een heleboel dingen die niet goed voor je zijn maar o zo lekker. En natuurlijk met een lekkere toef slagroom. Gelukkig is het 25 minuten fietsen naar zijn huis en 25 minuten terug, niet dat dat ook maar iets van die taart afsnoept maar het idee is er...
Vanmorgen zijn we naar muziekles gegaan, samen met Nanny. Ol heeft heerlijk gedanst met haar vriendje en flink kabaal weten te maken met een aantal bellen. Na de muziek thuis een lunch voorgezet met vis en daarna kon Ollebol lekker thuis een dut doen. 's Middags naar de kinderfysiotherapeut. Ol vindt dat feest, ze kwam de kamer binnen en ze zei: "Hai fiesiejo!". Ol heeft de link erg serieus genomen. Wanneer we naar fysio gaan, ziet ze altijd de therapeut. Dus de therapeut zal wel 'fysio' heten. Grappig zoals dat hersentje werkt. Vandaag moest ze over twee grote matrassen lopen, over stokjes stappen en veel bukken en strekken. Ze werkte niet altijd even goed mee, maar deed uiteindelijk wel wat er van haar gevraagd werd. Zo moest ze ballen uit een doosje pakken om een voor een via het parcours naar de andere kant van de kamer te brengen. Ol bedacht dat het veel sneller zou gaan als ze het hele doosje mee zou nemen. Na fysio lekker naar huis gefietst, Ol met haar roze helm voorop. Ze lijkt al een beetje groot te worden voor het zitje. Zou ze al toe zijn aan een nieuwe? Ik heb geen idee vanaf wanneer je ze achterop neemt. Eenmaal thuis stonden de buurvrouw en haar dochtertje op de stoep. We hebben nog even lekker voor de deur gezeten en de meisjes laten spelen.
Lief en zijn vader hebben een boekenkastje voor Ol gemaakt. Hij staat al, moet alleen nog een lik verf hebben. En dat ga ik doen zodra ik er de tijd voor heb. Vanavond lasagne gemaakt voor de familie en vroeg de slaapkamer ingedoken. Lekker de tv aan en laptop op schoot. Even tijd voor mijzelf. Ze zijn aardig maar het is wel druk zo in huis.

En de week vloog weer om....

maar vandaag heel goed nieuws! We waren vorige week in het AMC met Ollebol. Voor haar looppatroon. We gingen naar binnen bij de dokter en anderhalf uur later stonden we weer buiten met de opdracht bloed af te laten nemen en een röntgenfoto te laten maken van haar linkerhandje. We gingen naar binnen voor haar looppatroon en kwamen buiten met testen voor spierziekten, schildklier en hormoonspiegel. Versuft liepen we het ziekenhuis uit met een schreeuwend meisje op de arm, hysterisch nadat er bloed bij haar was afgenomen. Een week hebben we moeten wachten en nu kregen we vandaag een belletje: geen spierziekten of schildklieraandoening en de gegevens uit het lab zijn nog niet terug wat betreft haar hormoonspiegel maar de foto geeft bijna zekerheid dat het in orde zal zijn. We hoeven ons geen zorgen te maken, zo zei de dokter. Heerlijk.... nog even de laatste test afwachten maar dat zal wel goed gaan. Dus terug naar de fysio!

Koninginnendag zijn we naar het Vondelpark gegaan. Vanuit het Vondelpark gelopen naar de Beethovenstraat en weer terug naar huis. We waren best vroeg en hebben een hele mooie fisher-price auto weten te scoren. Eentje met muziekjes en waar drie little people in kunnen zitten. Ook een zeemeerminnenpakje voor de verkleedkist en een knikkerbaan voor autootjes. We hebben vrienden opgezocht in het Vondelpark en ook de tantes waren er, bij Opa en Opa geluncht en nog een rondje gelopen. Was ondanks de regen een hele gezellige dag.

Morgen moet ik weer naar de VU voor een controle. Ik was namelijk zaterdag op de eerste hulp met een ontstoken kaak. Ze hebben een paar weken geleden mijn verstandskies getrokken en die is dus helaas gaan ontsteken. Weer een hele dikke een hele pijnlijke wang. De arts wil mij morgen weer zien, maar ook dat gaat al veel beter. Als je zo tweeëneenhalf uur op de eerste hulp zit, de dag na koninginnendag, krijg je heel wat te zien. Een hoop mensen kwamen hinkelend binnen en vertrokken of in het gips of in het verband. De krukken waren rond 14:00 uur al op dus ook dan gingen ze hinkelend weer de deur uit. Mensen met een kater van de nacht ervoor en kinderen in sportkleding. Een drukke en zeer gemengde wachtkamer. Voldoende te zien en te horen...

Kinderfysiotherapie

We zijn gisteren geweest. Hele lieve dame waar Ollebol zich heel prettig bij leek te voelen. Het was een klein gymzaaltje, daar leek haar 'kamer' op. De therapeut liep op haar sokken en Ol mocht lekker spelen. Spelenderwijs werd ze onderzocht. Ol vond het feest. Ze liep lekker rond in haar romper en deed (meestal) wat er van haar gevraagd werd. De therapeut heeft aan de hand van haar bevindingen wel besloten dat we naar een kinderarts moeten om haar even te laten onderzoeken. Ze kon niet zeggen wat er met Ol aan de hand zou zijn, wel vond ze dat alle kleine dingen bij elkaar reden zijn om haar te laten onderzoeken. Dus we wachten op haar brief en gaan dan naar het Emma Kinderziekenhuis. Even slikken, maar misschien valt het allemaal wel mee en kan het wel met fysio opgelost worden. Moeilijk, maar we zijn het aan haar verplicht om het nu zo snel mogelijk uit te zoeken. Ol heeft niets in de gaten en speelt vrolijk rond.
Vandaag waren we weer even naar Artis. Ukkepuk liep gillend van de leeuwen naar de uilen en van de uilen naar de olifanten. Ze weet al waar ze na de leeuwen langs zal komen en dat de vlinders bijna samen gaan met de zeeleeuwen. De ijsbeer is op dit moment favoriet, maar ik zag op het bordje dat hij 20 april weer Artis zal verlaten. Dus we moeten gauw weer een andere favoriet uitzoeken. Misschien de pinguïns....
Wang is wat geslonken maar kleurt nu mooi paars, groen en geel. Is nog er gevoelig en ziet er nog niet fraai uit...