donderdag 6 november 2014
Deur van de wind
Het is tien over acht vanmorgen als ik met de meisjes naar buiten ga, het is tijd om naar school te gaan. Onze kleinste kijkt verbaasd om zich heen wanneer ze buiten staat.... alles is wit.
"Kijk allus wit!" roept ze verbaasd.
"Dat is mist..." zegt Uk die geduldig staat te wachten.
"Mist?" vraagt haar kleine zusje.
"Jaha.... mist..." zegt Uk
"Geen wind" gaat haar kleine zus verder.
"Nee, geen wind maar mist" zegt Uk.
Ik zet de rolstoel voor Uk klaar. Het is een leenstoel, want die van haar moest een paar dagen voor reparatie naar de werkplaats. Gelukkig konden we er een lenen. Maar deze is wel zwaar en niet zo makkelijk voor Uk als haar eigen stoel. Ze kan er niet zelf in of uit, dan heeft ze hulp nodig. Maar ze moppert niet en is blij dat ze wielen heeft. Als Uk in de stoel zit en ze haar kleine zusje een hand geeft, beginnen we te lopen. School is letterlijk om de hoek. Als we het pad af komen, loopt er een man met zijn hondje voorbij.
"Kijk uhn hondje!.... Daahaag hondje...."Zegt de kleine meid.
De man groet ons vriendelijk en het hondje piest tegen onze heg aan. We steken de weg over, het is helemaal stil op straat. We zien weinig. De mist is erg dik. Dan komt er een fietser ons tegemoet.
"Ik sie geen fiets... fiets is wit!"Zegt onze kleine meid. "Mist! De deur van de wind!" kletst ze wijs verder.
"De deur van de wind?" vragen Uk en ik in koor.
"Bedoel je niet de deur van de wolk?" vraag ik.
"Nee" zegt de kleine meid "de deur van de wind!"
Gelijk heeft ze. De mist is als een deur van de wind. Als het mist, waait het niet. Dus achter de mist is de wind, de deur van de wind. Kinderlogica? Heel logisch!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reaktie! Leuk dat je er was!