Vamia Melk

Ol heeft de kleine winkelwagentjes bij AH ontdekt. Vorige week was het hoogtepunt van onze dagelijkse boodschappen het feit dat ze in het zitje in het winkelwagentje mocht zitten. Naarstig hield ik de 50 cent muntjes in mijn zak om maar zeker te zijn van een karretje bij AH. Afgelopen week liepen we de AH in en Ollebol greep direct naar een kinderkarretje. "Die mee"... "kom maa mee!" riep ze. In een halve seconde bedacht ik mij dat ze er wel aan toe was. "Nou, kom maar mee dan. Ga jij mama vandaag helpen." "Jaaah. jeuk, jeuk jeuk!" riep Ol uit en liep trots achter haar karretje. Ons eerste ritje samen door de supermarkt ging heel goed. Ol liep rustig door de winkel en accepteerde het bijsturen via de stang met de vlag. Bij de kassa hielp Ol met het uitladen van het karretje. "Hallo kassa, Oljie self" wist ze trots te vertellen. Het afscheid van het karretje viel haar zwaar.
Vandaag had ik de boodschappen snel gedaan zonder Ol, maar toen Ol en ik vanmiddag even naar een blokje om liepen kon ze de verleiding niet weerstaan. "Naa binnuh" zei het kleine meisje en ze wees naar AH. Vastberaden liep ze op de kinderkarretjes af. "Die mee!" keek het meisje vrolijk. Die blik kon ik niet weerstaan, dus voor de tweede keer door Albert Heijn. Ol liep voorop en kwam bij de groente aan: "Zoo, tomate mee, djuive mee" zei het kleine meisje terwijl ze probeerde een pruim in het karretje te leggen. "Nee lief. We hebben geen tomaten nodig en dat is een pruim, geen tomaat." Ol greep haar kar weer en ik stuurde haar bij. "Je mag wel wat kroepoek pakken" zei ik haar. "Jaah, kjoepoep..... ohhh swaaahr" zei Ol die net deed of de kroepoek loodzwaar was. "Kom, we nemen nog een toetje voor papa mee". Ol liep mee "Jeuk, jeuk, jeuk, jeuk!" antwoordde het lieve meidje. Bij de zuivel stond ik even te kijken wat we voor lekker mee konden nemen. "Vamia Melk! Jaah lekkeh!" zei Ol die haar nieuw ontdekte lievelings vla probeerde te pakken van de plank. "Oh, lief die heeft mama al gekocht is niet nodig. Kom, we nemen deze voor papa mee. Leg maar in de kar". Ol deed wat er van haar gevraagd werd. "Kassa!" riep Ol.
Toch knap van zo'n klein meisje dat ze van alle pakken vla, yoghurt en melk, dat ene pak weet te spotten. Sinds vorige week eet Ol vla, we hadden het haar al vaker aangeboden maar ze moest het niet. Tot we een buurmeisje hier hadden, die de vla wist te waarderen. Ol heeft dat goed bekeken en besloot toen dat ook zij vla lekker vond. Ze noemt het alleen geen vanille vla maar vraagt om vamia melk..... best logisch.

Woordeloze Woensdag (niet helemaal woordeloos)

Er was eens een tinnen soldaatje die dol was op spelen en verliefd was op de ballerina

Op een dag ging het soldaatje op avontuur met een bootje

en spelen met een vis, ze speelden heel wild. Zo wild dat...

de vis het soldaatje per ongeluk opgegeten had, maar de mama van het kindje kon het soldaatje redden

het jongetje zette het soldaatje weer in de woonkamer bij de ballerina op de mantel van de open haard

het werd er warm en de voetjes van de ballerina en het soldaatje vormden een hartje en ze leefden nog lang en gelukkig. Voor altijd samen...

Het origineel is nog even te eng.....

Gezellige Puber

Het is weer rustig in huis, dat wil zeggen we zijn weer met z'n drietjes. Het was leuk met die lieve puber. Ze is een met haar laptop, met luide muziek en haar mobieltje maar wanneer ze niet smst, chat of naar gejengel luistert is ze vreselijk gezellig. Tantetje is gisteren naar huis gegaan, ze was wat langer gebleven gewoon voor de leuk. Ol heeft genoten en haar 16-jarige tante stiekem ook. Ze hebben samen aan de grote tafel gezeten en ieder een mooi schilderij met vingerverf gemaakt. "Uhh, hoe doe je dat? Dat heb ik nog nooit gedaan hoor....." begon ons tantetje vlak voor de vingerverfsessie maar al gauw zaten zij en Ollebol tot hun ellebogen in de verf. Zaterdag is lief thuis bij Ol gebleven zodat ik samen met mijn zusje de stad in zou kunnen. Na haar eindeloze douche konden we gaan. Samen op de fiets. We fietsen door de negen straatjes naar het Spui. Samen de H&M, de Hema, Sissy-boy en Esprit. Ook wilde ik graag naar 'Eenvoud' dat is een klein zilversmidje op de Prinsengracht. Ik had van mijn moeder en enveloppe gekregen voor mijn verjaardag met de opdracht iets voor mijzelf te kopen. Ik wilde mooie oorbellen, dat leek mij echt een kadootje voor mijzelf. En deze zijn met geworden! 's Avonds ben ik de kralenbakken weer ingedoken om een bedank voor mijn moeder te maken. Zus heeft de bovenste kralen uitgekozen en tijdens een film heb ik de ketting op de bank kunnen maken met hulp van zus die de kralen op volgorde kon aangeven. Ik had de smaak weer te pakken na het maken van de Give Away, weer lekker fröbelen. Maandag kwam mijn moeder mijn zusje halen en zijn we nog even samen naar Artis gegaan. Even naar de kleine Giraffe gekeken en de baby's van de zeeleeuwen. En Ol? Die wilde natuurlijk naar de vlinders, de leeuwen, de krokodillen, de olifanten en de aapjes.

Tantetje

Poeh poeh wat ben ik moe. Ben gisteravond pas om 01:00 uur gaan slapen, werd om half drie wakker en om vijf uur en toen om kwart voor acht om de dag te beginnen. Mijn zusje logeert hier. Super lieve meid en puber. Ze is gisteren gekomen en Ol was door het dolle heen. Ze is helemaal gek op haar tantetje. We zijn gaan zwemmen in het Marnixbad en hebben daar op krokodillen gedreven en golven overwonnen. Groot feest onder de douche bij het zwembad, want Ol wist bijna alle douches aan te zetten en van de ene naar de andere te rennen. Tijdens de dut van Ol zijn we naar de Kinkerstraat gelopen en heeft zusje een nieuwe schoolagenda gekocht. Moesten we even naar de Free Record Shop voor de DVD's wat eindeloos duurde, maar bleek later met goede reden: "Die jongen die daar werkt heeft zulke mooie ogen..!"
's Avonds hebben we naar 'Sex in the City te movie' gekeken en nog een tijdje zitten kletsen met een pot thee. Toen het tijd was om te gaan slapen, had zusje moeite met haar slaapplaats. Wij hebben de logeerkamer/werkkamer achterin de tuin. Het is een lekker plekje met verwarming, dubbel glas en een heerlijk bedje maar het was te ver bij ons vandaan. Mijn stoere puber zusje veranderde in een klein meisje en lief bood haar zijn plek in ons bed aan. Maar daar kwam de stoere meid weer boven en ze besloot het te proberen, maar met de babyfoon op haar kamer en de andere naast mijn bed. Soms lijken ze zo groot en zijn dan toch zo klein.
Vanmorgen ging Ol meteen op zoek naar haar tante, die nog lekker lag te slapen. Dus moest ze het nog even met mij doen. Torens bouwen en een boekje lezen. Om kwart over tien mocht Ol mijn zusje wakker gaan maken. Ik liep met twee koppen koffie achter Ol aan om het tantetje te helpen bij het wakkerworden. Gelukkig zusje had lekker geslapen en was niet bang geweest. Vandaag stond op de planning: de stad in. Dus gaan we zo even naar het centrum, maar eerst wachten tot ze onder de douche vandaan kan komen.... het is inmiddels al half twaalf en al hebben wij er al een halve dag opzitten, voor de puber is de dag nog maar net begonnen: dus rustig aan.....

Gobsmacked

Is het slim? Is het raar? Is het stout? Is het grappig? Is het vreemd? Wat moet je er nou van vinden wanneer je kind nog geen 22 maanden oud vanuit de tuin je roept bij je voornaam en verdergaat op dringende toon: "Dinner Please..." Wat moet ik daar nou van vinden? En vervolgens zegt ze: "Pasta please, dinner please".

Ik kon even niet heel snel reageren, had ook eerst niet zo een twee drie een idee wat ik daar van moest vinden. Beetje mond vol tanden, gobsmacked zou je kunnen zeggen. Tot ik besloot: ze zegt tenminste 'please' dus ben ik aan het koken geslagen.... pasta dan maar.

En toen het tijd was voor bed zei ik tegen Ollebol: "Liefje, tijd voor bed. We gaan je lekker klaarmaken om naar bedje te gaan". Ol reageerde met: "Eerst op de eland, dan slapen!"..... zucht....het grote onderhandelen is begonnen....

Woordeloze Woensdag

De Uitslag van de Give Away!

Lieve Dames,

Het is vandaag de 19de en zoals beloofd vandaag de uitslag van de Give Away ter ere van mijn 100ste post. Er hebben zes dames meegedaan en jullie zijn alle zes lieve en trouwe volgsters, dus heb ik braaf twaalf kaartjes in de schaal gedaan.


Drums Please..... and the winner is.......



Gefeliciteerd!

Ik hoop dat je van de ketting zal genieten. Hij is met liefde gemaakt op mijn favoriete plek. Mail je je adres even door? Dan komt de ketting zo snel mogelijk naar je toe!

Dames bedankt voor het meedoen!

Reddingsvest

Zo trots als een pauw en razend enthousiast was Ol vanmiddag toen zij ook op de boot mocht. Het was haar eerste keer op een boot en ze vond het geweldig. Een vriendin van mij was jarig en dat werd gevierd met een tochtje door Amsterdam op een sloep. Toen we bij de boot aankwamen zei ik tegen Ol: "Ollie mag jij ook op die boot?" Ol antwoordde: "Jaah, Olljie ook op boot!". "Nou dat is wel heel erg leuk, maar wel een reddingsvest aan want dan ben je veilig" zei ik tegen mijn stuiterende meisje. "Jah, rjeddingvest veilig" gilde ze bijna uit van plezier. Haar eerste stappen op de boot waren heel voorzichtig. Ze keek naar de grond en pakte gauw de bank vast, maar na een paar minuten was ze het al helemaal gewend. Ol genoot volop en zichtbaar. Haar "rjeddingvest" met fluitje maakte het feest compleet. "Kijk mama... golven!" en "Ooooh, dah komt ie: de brjug!" en vooral "Ooh mooie boot. Olljie staan op boot". Het kleine meisje liep helemaal over van haar grote avontuur van vandaag en viel vanavond dan ook als een blok in slaap.

Waterratje in the making

Opa H. was gisteren jarig hij is 60 geworden! En dat hebben we samen gevierd. Ol, lief en ik zijn gisteren in de auto gestapt om naar Bergen (NH) te rijden. Opa wilde graag zijn verjaardag in het klein vieren, dat werd ultra klein want mijn broer en zijn partner konden niet komen vanwege hun werk. Dus het waren Opa H. en Oma F., mijn zusje, lief, Ol en ik. We hebben bij hun thuis wat zitten kletsen, de eendjes gevoerd en uiteraard ook wat met de blokken gespeeld. Voor het eten hadden ze bedacht naar het strand te gaan. Het was de hele dag al onrustig weer maar dat klaarde gelukkig op. We hebben bij strandpaviljoen Joep gegeten en Ol heeft zich keurig gedragen. Ze heeft zelfs haar eerste waterijsje gegeten. Ze heeft ook heerlijk gespeeld met Opa en papa in de branding en ik heb aan de kant gestaan om foto's te maken van onze kleine waterrat. Ze kreeg geen genoeg van de golven en was er totaal niet bang voor. Onder groot protest verliet ze het strand rond negen uur om vervolgens een half uurtje later als een blok in slaap te vallen in haar campingbedje bij mijn ouders thuis. Wij hebben het nog laat gemaakt en gingen pas rond half twee naar bed. Toen ik om acht uur wakker werd, lag ukkepuk nog lekker te slapen. Van al die spannende avonturen was ze goed moe geworden en het dametje kwam dus pas om kwart over negen uit haar bedje. Om meteen weer door te gaan met haar feestje bij Opa H. en Oma F.

Woordeloze Woensdag

Kak u wel....!

Gisteren gingen Ol en ik een blokje wandelen. Even naar de Etos. We liepen door de winkel en Ol keek haar ogen uit. Alles op ooghoogte was interessant en wilde ze maar wat graag vasthouden. "Ollebol, kijken met je ogen..." zei ik toen ze de snoetendoekjes uit het schap wilde pakken. "Handjes op rjug" vulde Ollebol aan en deed braaf haar handjes op haar rug. Ik pakte een pak Nutrilon en Ol wilde het wel naar de kassa brengen. "Oeh zwaahr" zei Ol maar wilde het niet meer afgeven. "Self doen... kashja bjengen". De dame achter de kassa pakte het pak uit Ol haar handjes. "Zo zo grote meid. Jij helpt mama goed" zie de dame. "Rjohse shjoenen aan" antwoordde Ol. "Wat zeg je?" vroeg de dame achter de kassa geduldig. "Rjohse shjoenen aan" en Ol wees op haar schoentjes. "Ze heeft roze schoenen aan" vertaalde ik voor de dame. "Oh, ja mooi hoor" zei de dame. We betaalden en ik wilde net weglopen toen Ol bleef staan bij de kassa. "Kadootje...." zei Ol met een strak gezicht. "Nee lief, de armbandjes zijn over. Kom we gaan." probeerde ik Ol over te halen die de WK armbandjes in haar geheugen heeft gegrift. "Kadootje..." herhaalde Ol weer. "Ik heb wel iets voor je" antwoordde de dame. Ol kreeg een mooie opblaasbal van Zwitsal van de dame. "Dat is aardig van de mevrouw, wat zeg je dan?" vroeg ik de zeer tevreden Olivia. "Ooh kadootje" zei Ol die helemaal niets anders meer wilde dan naar huis en met de bal spelen. "Ol, wat zeg je dan?" ik kreeg geen antwoord dus probeerde haar te helpen wat compleet overbodig is, want deze kleine dame weet best wat ze hoort te zeggen: "Dank u wel mevrouw, zeggen we dan. Zeg maar: Dank u wel mevrouw". Ol draaide zich om, liep richting de deur en mompelde "Kak u wel vrjouw" en zwaaide met haar handje over haar schouder. "Pardon?" zei de eerder zo geduldige dame achter de kassa. "Ahum, ze probeerde dank u wel mevrouw te zeggen..uh tja... Dank u wel en tot ziens!" Ik versnelde mijn pas en liep gauw achter Ol aan, de winkel uit. Tja ze wil niet altijd meewerken.

We smelten....

Tjee wat is het warm. We hebben het zwembadje van Ol gevuld en wanneer zij er lekker in zit te spelen, dompel ik mijn voeten in haar badje. Wat een heerlijkheid. Ik heb de neiging om er gewoon helemaal in te gaan zitten, maar gezien het feit dat onze Amsterdamse tuin een soort Arena is.... heb ik besloten dat niet te doen. De buren zitten vast niet te wachten op een moeder die wanhopig haar gehele lijf probeert onder te dompelen in de schelp van haar dochter. Ol is gelukkig zo lief om met haar gietertje en andere speeltjes lekker veel te spetteren dus dat helpt. Vanmorgen zette ik het badje klaar en had alleen de tuinslang in het badje gelegd en Ol stond er al als een volleerde badmeester naast: "Jaah, watersjang in da water!" gilde ze uit. Keurig mikte ze in het badje. Toen ik de 'waterslang' weer had opgerold en er een emmer warm water in wilde kieperen, was mijn kleine meid er al in gaan zitten. De rillingen liepen over haar rug, het water was ijskoud. "Heeejijk in da water" zei het dappere waterratje. Ik heb toch maar die emmer warm water toegevoegd.

Vanmiddag na de dut hadden we ijs. Ol snapt het hele ijseten niet. Ze steekt haar tong uit en opent haar mond maar wanneer ze de kou van het ijsje voelt zet ze het op een lachen en loopt ze weg. Een hapje sorbetijs gaat er wel in, maar dan een of twee hapjes en dat is ook wel genoeg.

En dan die enorme regen en onweer gisterenavond. Wat een verkoeling! Lief was in de woonkamer en ik was al naar bed gegaan. Om een uur of kwart over elf stak lief zijn hoofd om de deur en vroeg met pretogen: "Want to come stand in the rain with me?" "You are kidding right?" vroeg ik verbaasd, want lief is voorzitter van de pas-op-club. "No, just come with me!" Dus ik ben uit bed gestapt, heb even bij Ol gekeken en ben toen achter lief aan de tuin ingelopen. Ik had nog wel een jurkje aangetrokken maar lief stond vrolijk in zijn onderbroek met gespreide armen in de regen. Dit tot schrik van onze buurman die net op dat moment de balkondeuren sloot. Na een paar minuten van heerlijke verkoeling zei lief lachend "Better get back in the house, what if we get hit by lightning... we are parents now. We have to be responsible" Zo ken ik mijn voorzitter van de pas-op-club weer!

Give Away !!

Dit is alweer mijn 100ste post en om dit te vieren heb ik een nieuwe lay-out en wilde ik ook eens mee gaan doen aan een 'Give Away'. Ik heb op mijn favoriete plekje gezeten en er goed over na kunnen denken. Iets voor de mama's en iets voor de zomer en dit is het geworden:
Dus dames laat een reactie achter en laat daarin weten waar of wanneer je deze ketting zou willen dragen en op 19 juli a.s. trekken we naar goed gebruik een naam uit de schaal en wie weet mag jij de zomer in met een nieuwe ketting! Trouwe volgers tellen dubbel!

Baby Born Boy

Vandaag waren we naar de fysio. Bij de fysio had Ol al gauw een pop in de gaten. Ze wilde de baby, zoals zij hem noemde, aaien en de baby moest meedoen met de oefeningen. Baby was er de hele sessie bij. Eenmaal thuis besloot ik dat het tijd was voor haar om een eigen baby te hebben. "Zullen we naar de winkel lopen om voor jou een baby te kopen?" vroeg ik haar. "Ja... baby kopen". Ze wilde meteen naar buiten. Lief werkte vandaag thuis en ik vroeg hem even mee te lopen naar de winkel voor deze belangrijke boodschap. Moest hem even overhalen en uitleggen hoe belangrijk dit was, maar hij ging mee. Onderweg liepen we langs de haringkar. Ik zwaaide naar de visboer en lief zwaaide ook. Ol kreeg de visboer ook in de gaten en wandelde meteen naar de visboer toe. "He is dat mijn meissie?" vroeg de visboer. "Ja..." zei Ol. "Wil je soms een vissie?" vroeg de visboer. "Ja... kibbeling" wist Ol meteen te zeggen. Lief en ik zijn dus maar op de stoeltjes gaan zitten en hebben van het moment gebruik gemaakt om rustig te lunchen. Ol een bakje kibbeling en wij wat Hollandse Nieuwe en een broodje paling. Na de vlugge visjes zijn we naar de speelgoedwinkel gelopen. Lief had Ol op zijn arm en vroeg Ol: "What do you want: a boy or a girl?" "Jongetje..." antwoordde Ollebol. Ik keek naar de wand met poppen en er stonden een heleboel poppen en maar een jongetje. Ik vroeg mij af of ze die zou herkennen als een jongetje en ja hoor. "Die jongetje" zie Ol en wees naar de Baby Born Boy. Op naar de kassa en hup naar huis. Eenmaal thuis was Ol helemaal in de wolken met haar nieuwe pop. "Baby slapen..." en ze gaf de baby een speentje. De baby deed zijn ogen dicht! Ze keek verrast op en begon te lachen, ze trok het speentje weer uit de mond van baby en de ogen gingen weer open. "Wakkeh!" zei ze vrolijk en dit spel herhaalde zich meerdere keren. De middagdut was dan ook heel moeilijk maar met baby in bed is ze toch in slaap gevallen, de dut duurde slechts een klein uurtje en toen moest er weer gespeeld worden! Baby kreeg de fles en baby zat op schoot, baby werd even in de oogjes geprikt en baby werd gekust. Baby kreeg een speentje en moest in bad. Baby wilde ook wel rozijntjes, die voerde ze braaf aan baby en liet ze vervolgens in haar eigen mondje verdwijnen. "Baby mher chocolade rozijnt?" vroeg ze met een betoverend gezichtje. "Nee, baby moet straks nog eten" antwoordde ik. Nu ligt Ol lekker te slapen en ligt er een blote baby op de bank in de woonkamer met een speen in zijn mond en zijn oogjes dicht. Slaap lekker baby.

Woordeloze Woensdag (niet helemaal woordeloos)

Mama is jarig.... Hiep Hiep Hoera!

Voetbal-gekte

Nederland staat op zijn kop, vrouwen hangen uit het raam en gillen op de top van hun longen, mannen kloppen elkaar op de rug en zingen uit volle borst, de toeterende auto's rijden voorbij en vergeet de toeters en hoedjes niet van de voorbijgangers. En deze grote vliegende vriend hangt al uren boven ons huis.

Tranen van een Mama

Deze hele warme donderdag begonnen wij met de wekelijkse fysio van Ol. Vrolijk stond ze op de stoep en eenmaal in de wachtkamer begon ze uit volle borst:"fiesijo...." te roepen. We moesten nog even wachten, er was nog een kindje voor ons die nog niet klaar was. De wachtkamer is al pret. Er staat een mooie kikker, er zijn puzzels en boekjes. Er staat een tafeltje met twee stoeltjes en Ol ging eens lekker aan het tafeltje zitten om aan een puzzel te beginnen. Na een paar minuten kwam het kindje naar buiten en riep de fysio Ollebol naar binnen. Ze liet niet op zich wachten en liep meteen de kamer in. Schoentjes uit, broek uit en daar ging ze. Tijdens de therapie liet de fysio vallen dat het toch verstandig zou zijn dat er (nog) een neuroloog naar Ol zou kijken. Zij kan Ol wel helpen met oefeningen doen, maar ze kan het probleem niet oplossen en ook niet aantonen wat er nu aan de hand zou kunnen zijn. Zij zei dat Ol wel zelfstandig dingen zal kunnen leren doen maar dat ze wel dacht dat het altijd zichtbaar zou zijn dat er een probleem(pje) is met haar looppatroon. En toen brak ik. Daar stond ik op mijn blote voeten in het zaaltje met mijn kleine prinses aan de hand de oefeningen braaf uit te voeren en zei zij nou tussen neus en lippen door dat Ol niet helemaal beter zou worden? Tranen liepen over mijn wangen en ik kon even niets anders doen dan de brave oefeningen doorlopen en mijn excuses aanbieden voor mijn gesnotter. Door de tranen heen probeerde ik Ol lachend te motiveren om nog een keer het parcours af te leggen. Er zit toch verbetering in haar bewegen? Ze kan al op de driewieler fietsen en ze stapt nu van drempels af waar ze voorheen over moest kruipen... Vol verbazing vroeg ik de fysio of ik nou naïf was om te denken dat het wel een tijdje zal duren maar dat Ol toch gewoon steeds vooruit lijkt te gaan en dat ik dus hoop op een heel 'normaal' looppatroon in de toekomst en zelfstandig traplopen etc. Ze kon ook geen zekerheid geven zei ze, het is allemaal gissen maar ze verwacht wel dat Ol kan leren zelfstandig de trap op en af te lopen en het zal haar hopelijk niet beperken maar ze zal een afwijkend looppatroon houden, dacht zij. Mijn kleine blonde meisje stond braaf naast mij en vroeg de fyio: "sticker hand fiesijo?". Ja, Ollebol kreeg weer een sticker op haar hand want ze had haar best weer gedaan en dat zal ze volgende week vast weer doen. Want wij geven het niet op.