Van kerstboom naar vlindertak

Ik ben druk bezig met het aftuigen van de kerstboom wanneer ukkepuk de woonkamer binnenloopt. Er ontstaat grote paniek: "Mama... mama... mama... de kerstboom, mijn kerstboom... niet opruimen..." snikt de kleine meid uit. "Liefje, de kerstman is terug naar de Noordpool en nu moeten wij de kerstboom opruimen." probeerde ik. Ik moet zelf ook nog wennen aan het hele de-kerstman-bestaat-echt-gebeuren. Lief komt uit Engeland en dus viert onze kleine meid de kerst met kerstsok en al. Een enorme berg kadootjes bij het kerstontbijt met op eerste kerstdag en dus is het best logisch dat het aftuigen van de boom een momentje is. Maar mijn troostende woorden helpen helemaal niets. "Mama als-je-blieft mama... mag ik de boom versieren niet opruimen mama alsjeblieft." snikt ukkepuk verder. De tranen beginnen nu echt te stromen. Ik neem uk op schoot en probeer haar uit te leggen dat het nu echt tijd is om de boom op te ruimen en de versieringen in de dozen te doen. Ukkepuk heeft hier helemaal geen boodschap aan, dus probeer ik het anders. We maken een vlindertak. De takken met verlichting in de vaas laat ik nog even staan en die mag Ol versieren met vlinders. Gelukkig het werkt, de tranen lijken te verdwijnen tot Olivia nog een laatste Smartie kerstbal in de boom ziet hangen... die hangt nu dus ook tussen de vlinders.

Kerstboom

Het is laat, maar de boom is klaar. Ik zal er morgen wel spijt van hebben dat ik absoluut de boom vanavond wilde versieren. Ol ligt al even te slapen en ook ik had wat slaap in kunnen halen, maar soms wil je iets gewoon doen. Leuk om morgen Ol haar gezichtje te zien als ze een boom op de tafel ziet staan. Ik heb de boom maar op de eettafel gezet in verband met kleine kinderhandjes, kijken hoe dat gaat. De boom zit vol met lichtjes, kerstballen, vogeltjes en vlinders. Geen piek, ik heb nooit een piek. Vandaag een mijlpaal: de box is ook weer ingepakt!