zondag 15 augustus 2010

Door de bomen....

De tuin is dan wel gedaan, maar een boom blijkt rond oktober geplant te kunnen worden en nu gekozen te moeten worden. De tuinman gaf ons de tip om naar De Limieten te gaan om eens rond te kijken. Ik had helemaal geen zin om tussen al die bomen te lopen of om helemal naar Huizen te rijden, maar het was een van die dingen die ik voor de vakantie gedaan wilde hebben. Lief bleef thuis, dus Ol en ik zijn zaterdag in de auto gestapt richting Huizen. Halverwege de Overtoom belde mijn broer. "Oooh had het gezegd, was ik meegegaan. Dat lijkt mij heel erg leuk!" zei mijn broer. "Kom er nu aan" antwoordde ik. Uiteraard was de A1 een drama en leek het eindeloos te duren voor we bij de afslag waren. Eenmaal bij de afslag was ik blij met TomTom, ik had geen idee waar ik was. Ik hoorde mijn broer op de achterbank tegen Ol grappen:"Mama vindt dit veel te ver van de Appie vandaan". Eenmaal bij de kwekerij moest ik toegeven: het viel reuze mee, het was zelfs wel leuk. Een prachtige omgeving, met nog mooiere huizen en een enorme kwekerij. Het zonnetje scheen en wij waanden ons even in het buitenland zo rustig voelde het aan. We liepen wat rond, ik achter een lege buggy en mijn broer achter Ol aan. Volop keuze aan bomen, planten, heggen, beeldjes en meer. We hebben vol verbazing staan kijken naar deze pindakaasboom, de bladeren ruiken echt naar pindakaas. Toen we Ol lieten ruiken trok ze een vies gezicht, ze is geen pindakaas-fan. Na de kwekerij zijn we naar De Tafelberg gegaan voor een broodje en een nodige koffie en appelsap. Ik was er nog nooit geweest, maar wat een uitje! Het is een hele leuke plek aan de hei met een heerlijk terras. Ol was vreselijk lief en geduldig. Ze zat op een eigen stoel en dronk haar sap en at een sultana samen met haar aap. Het voelde een beetje als een voorproefje voor de vakantie. Na de lunch zijn we in de auto gestapt om naar huis te rijden. Uiteraard wilde ik vriend TomTom gebruiken. Broer keek mij verbaasd aan en vroeg:"Waar wil je heen? Naar huis? Komt wel goed hoor.... we hebben dat ding niet nodig." Hij lachte en keek even achterom naar Ol. Die lag al bijna te slapen. We reden binnendoor om het A1 drama niet te herhalen. We kwamen bij een kruising aan en ik herkende het meteen, we waren in Muiderberg. Daar woont onze Oma, ze is 94 jaar en woont daar in een tehuis. We keken elkaar aan en besloten dat er geen andere optie was dan even langs te gaan. Oma was heel erg blij ons te zien. Of ze meteen wist dat wij het waren, dat weet ik niet. Ik heb Ol in de buggy gelegd en ze sliep lekker door. Broer liep achter de rolstoel van Oma en ik achter de buggy van Ol door de tuin van het tehuis. Na driekwartier vond Oma het genoeg en hebben we haar naar de woonkamer gebracht. Ol was inmiddels wakker en ook blij haar Omama te zien, ze had enorme verhalen. Verhalen die haar Omama niet verstond, maar die haar wel boeide. Eenmaal terug in de auto zat broer op de achterbank bij Ol. Ik hoorde een hoop gegiechel en rollenspelletjes waarbij broer aap was en ol gewoon ol. Ik hoop dat broer ooit er aan toe zal zijn samen met zijn partner het avontuur ouderschap aan te gaan. Hij zou het geweldig doen.

3 opmerkingen:

  1. Wat een leuk dagje !! En nog geslaagd voor een boom??

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja was een heerlijke dag! Ik denk dat het een simpel klein boompje zal worden: catalpa bignonioides nana... tja een ingewikkelde naam voor een boom met grote hartvormige bladeren die in een bolletje groeit....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi boompke hoor! (En een lief bezoekje aan oma)

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor je reaktie! Leuk dat je er was!