Weer helemaal terug....

Daar zijn we weer! We hebben een heerlijke tijd gehad en enorm genoten van zon, zee, zwembad, ukkepuk en elkaar. Uiteraard is er veel gegeten, lekker gedronken en gelachen. We zijn bijna drie weken weggeweest en eigenlijk al een week terug, maar geveld door griep, een lekkage ontdekt na thuiskomst en een bezoek aan het ziekenhuis hebben voor wat vertraging op het blog gezorgd. We begonnen de vakantie met een autorit naar Beaune. Het was onze eerste keer met Ol naar het buitenland en we waren erg benieuwd naar haar geduld in de auto. Gelukkig was onze meid heel geduldig. We hadden boekjes in de auto, muziek en een tekenblokje. Ze deed het fantastisch. Na 8 uur in de auto kwamen we in Beaune aan. Daar zijn we twee nachten gebleven om vervolgens door te rijden naar het zuiden. Naar mijn moeder. In een dorpje bovenop een berg ongeveer een uur rijden bij Narbonne vandaan. We zijn anderhalve week op de berg gebleven (met af en toe afdalen uiteraard). Ollebol genoot van de aanwezigheid van Opa en Oma en haar tiener tantetje. Er werd veel gezwommen, geschommeld en gespeeld. Er was zelfs een zandbakje! De terugreis hebben we in tweeën gedaan. Een overnachting in Orleans en daarna nog een paar dagen in Antwerpen. Lief en ik gingen vroeger vaak even een weekendje naar deze gezellige stad en hebben ook met Ol kunnen genieten van lekker eten, winkelen en wandelen.Toen we thuis kwamen werden we verrast door weer schilders voor de deur, maar het wordt wel mooi. Vlot was de auto uitgeladen en ik wilde aan de wasjes gaan beginnen. Lief had ik al naar de supermarkt gestuurd en alles leek soepel te gaan. Ik had van de stortregen gehoord dus heb het huis even nagelopen. Alles droog! Geen lekkage op de 'zwakke' plekken. Toch rook ik iets.... de meterkast. Helemaal doorweekt, de buggy, de cocosmat, het stucwerk..... alles. De meterkast zit onder het trappenhuis van de buren, wel erg plaatselijk voor een regenbui, het bleek dan ook dat de buurman fanatiek met water was geweest. Wel heel fanatiek, want dit was echt veel water. Onder veel gegrom ben ik alles gaan wassen en vier wasjes later had ik nog geen was van de vakantie gedaan.... welkom thuis. Maar met de prachtige beelden nog op mijn netvlies en een doos heerlijk wijn in de keuken, konden we het wel aan.
Afgelopen woensdag moest Ol weer naar het AMC. Lang verhaal kort: we moeten naar de kinderneuroloog en we kunnen daar aanstaande donderdag al terecht. Toen Ollebol thuis in haar bedje lag te slapen, heb ik wel even een traantje moeten laten. Mijn lieve mooie meisje, zo vol energie, ze heeft geen idee wat er allemaal gebeurt. Ol gaat vooruit, ze kan steeds meer maar ze is te zwak in haar benen. Ze moest voor de arts op een laddertje klimmen en haar beentjes gaven het op, ze viel van de tweede trede. Lief en ik hadden haar opgevangen en Ollebol keek beteuterd. Ze huilde even, meer uit boosheid denk ik en dat snap ik helemaal.