IDFA

Deze zondagmorgen zat ik al om kwart voor negen op de fiets, op naar Tuschinski. Mijn vader had mij gevraagd om met hem mee te gaan naar "The Best Of IDFA" vandaag. Ik was nog nooit naar dit festival geweest en dit leek mij een hele leuke uitnodiging en altijd leuk om met mijn vader op stap te zijn. Om vijf over negen stond ik voor het hek van Tuschinski en met mij nog een aantal echte filmfans. Mijn vader had gezegd op tijd te komen, dit in verband met de plaatsen. Het werd gauw een stuk drukker en toen mijn vader aan kwam lopen stonden er al een heleboel zenuwachtige mensen, maar ik voorop. Het hek ging open en al gauw stond de hele hal van dit prachtige theater vol met mensen. We waren als een van de eerste in de zaal en hadden een prima plek. Mijn vader had een heerlijke kop koffie voor me gehaald, die had ik wel nodig na weer een onrustige nacht. Dit keer werd Ol om kwart voor twee wakker en viel weer om half drie in slaap. Maar ik kon de slaap maar niet vatten en heb tot half zes liggen draaien. Heerlijk om dan de zondagochtend in dit theater te zitten. We hebben nog even kunnen kletsen voor de eerste film begon.
De eerste film "Colony", over bijenhouders prachtige figuren die je laten zien hoe zij hun geld verdienen en hun problemen met "Colony Collapse Disorder" (bijen die niet meer terugkeren) en de economische crisis.
De tweede film "Iron Crows", vreselijk aangrijpend en met een brok zat ik na afloop in mijn keel. Het gaat over de arbeiders van een scheepskerkhof aan de kust van Bangladesh. Je ziet jongens van 11 jaar werken op hun blote voeten, lassers zonder bescherming en de gevolgen van vreselijke honger. Om stil van te worden, gelukkig was er na deze film pauze en kon ik mijn tranen bedwingen door even naar buiten te gaan. Het is maar net waar je wiegje staat, dat bepaalt je lot zo blijkt maar weer.
De derde film "Six Weeks", de periode die ouders hebben in Polen om zeker te beslissen over het afstaan van hun kind. Wanneer de baby wordt geboren nemen ze hem meteen mee, de moeder mag zich nog binnen zes weken bedenken.
De vierde film "The Cove", over de handel in dolfijnen en de moordpartijen op de dolfijnen in Japan. Ook het dolfijnenvlees dat een hoog kwikgehalte heeft, willen deze Japanners hun kinderen voorzetten. Regelrechte vergiftiging. De trainer van 'Flipper' die zijn fouten probeert recht te zetten en de wereld wil laten zien wat er in Japan aan de hand is. Een hele confronterende documentaire die je gezien moet hebben. Meer over deze film kun je lezen op de site www.savejapandolphins.org
Er waren nog twee film maar het was inmiddels al kwart over drie en mijn sma (de vrouw van mijn vader) zou de middag komen kijken. Dus ik ben weer op de fiets gestapt naar huis. Wanneer ik door de voordeur het huis binnenga, hoor ik ukkepuk al: "mama" roepen. Ze staat voor mij in haar pietenpak en met haar armpjes gestrekt. Heerlijk dat haar wieg in ons land staat en wij haar hier mogen opvoeden en haar een leven kunnen geven.
Je kan nog trailers van films bekijken op de site van IDFA