Een Klein Hoopje Mens

Er ligt een klein hoopje mens naast mij in bed. Ollebol werd afgelopen nacht vreselijk ziek. Mijn vriend hoorde Ol 's nachts een vreemd geluid maken, hij sprong op uit bed en ging naar haar kamer. Ze lag in haar bedje en was aan het overgeven. Het was half een. We hebben haar uit bed gehaald en probeerde haar te kalmeren. Het arme meisje bleef maar spugen. Ze zat helemaal onder en ik ook. Toen ze rustig was, ben ik met haar onder de douche gestapt. Eenmaal schoon en droog zaten we nog even op de bank in de woonkamer. En ja, daar ging ze weer. Over de schone kleertjes. Rond een uur of drie was het echt rustig en hebben we haar bij ons in bed gelegd. Vanmorgen leek ze redelijk goed. Ze werd wakker en vroeg meteen om haar pap. In de loop van de ochtend werd het minder. Ol wilde niet drinken en ook niet eten. Een halve boterham met jam en een paar lepeltjes appelmoes. Ik kon geen stap verzetten of Ol begon te huilen. Ze wilde op schoot en bij mij, de hele dag. Helemaal niets voor haar. Ze viel zelfs vanmiddag in slaap in mijn armen. Na haar dut kreeg het arme schaap ook nog diarree. Er heerst iets, zeggen ze. Nu heb ik maar het zekere voor het onzekere genomen. Olivia slaapt vannacht bij ons. Misschien niet zoals het hoort, maar wel zo fijn voor haar en voor onze gemoedsrust. Hoop dat ze zich gauw beter zal voelen.