Vamia Melk

Ol heeft de kleine winkelwagentjes bij AH ontdekt. Vorige week was het hoogtepunt van onze dagelijkse boodschappen het feit dat ze in het zitje in het winkelwagentje mocht zitten. Naarstig hield ik de 50 cent muntjes in mijn zak om maar zeker te zijn van een karretje bij AH. Afgelopen week liepen we de AH in en Ollebol greep direct naar een kinderkarretje. "Die mee"... "kom maa mee!" riep ze. In een halve seconde bedacht ik mij dat ze er wel aan toe was. "Nou, kom maar mee dan. Ga jij mama vandaag helpen." "Jaaah. jeuk, jeuk jeuk!" riep Ol uit en liep trots achter haar karretje. Ons eerste ritje samen door de supermarkt ging heel goed. Ol liep rustig door de winkel en accepteerde het bijsturen via de stang met de vlag. Bij de kassa hielp Ol met het uitladen van het karretje. "Hallo kassa, Oljie self" wist ze trots te vertellen. Het afscheid van het karretje viel haar zwaar.
Vandaag had ik de boodschappen snel gedaan zonder Ol, maar toen Ol en ik vanmiddag even naar een blokje om liepen kon ze de verleiding niet weerstaan. "Naa binnuh" zei het kleine meisje en ze wees naar AH. Vastberaden liep ze op de kinderkarretjes af. "Die mee!" keek het meisje vrolijk. Die blik kon ik niet weerstaan, dus voor de tweede keer door Albert Heijn. Ol liep voorop en kwam bij de groente aan: "Zoo, tomate mee, djuive mee" zei het kleine meisje terwijl ze probeerde een pruim in het karretje te leggen. "Nee lief. We hebben geen tomaten nodig en dat is een pruim, geen tomaat." Ol greep haar kar weer en ik stuurde haar bij. "Je mag wel wat kroepoek pakken" zei ik haar. "Jaah, kjoepoep..... ohhh swaaahr" zei Ol die net deed of de kroepoek loodzwaar was. "Kom, we nemen nog een toetje voor papa mee". Ol liep mee "Jeuk, jeuk, jeuk, jeuk!" antwoordde het lieve meidje. Bij de zuivel stond ik even te kijken wat we voor lekker mee konden nemen. "Vamia Melk! Jaah lekkeh!" zei Ol die haar nieuw ontdekte lievelings vla probeerde te pakken van de plank. "Oh, lief die heeft mama al gekocht is niet nodig. Kom, we nemen deze voor papa mee. Leg maar in de kar". Ol deed wat er van haar gevraagd werd. "Kassa!" riep Ol.
Toch knap van zo'n klein meisje dat ze van alle pakken vla, yoghurt en melk, dat ene pak weet te spotten. Sinds vorige week eet Ol vla, we hadden het haar al vaker aangeboden maar ze moest het niet. Tot we een buurmeisje hier hadden, die de vla wist te waarderen. Ol heeft dat goed bekeken en besloot toen dat ook zij vla lekker vond. Ze noemt het alleen geen vanille vla maar vraagt om vamia melk..... best logisch.