We smelten....

Tjee wat is het warm. We hebben het zwembadje van Ol gevuld en wanneer zij er lekker in zit te spelen, dompel ik mijn voeten in haar badje. Wat een heerlijkheid. Ik heb de neiging om er gewoon helemaal in te gaan zitten, maar gezien het feit dat onze Amsterdamse tuin een soort Arena is.... heb ik besloten dat niet te doen. De buren zitten vast niet te wachten op een moeder die wanhopig haar gehele lijf probeert onder te dompelen in de schelp van haar dochter. Ol is gelukkig zo lief om met haar gietertje en andere speeltjes lekker veel te spetteren dus dat helpt. Vanmorgen zette ik het badje klaar en had alleen de tuinslang in het badje gelegd en Ol stond er al als een volleerde badmeester naast: "Jaah, watersjang in da water!" gilde ze uit. Keurig mikte ze in het badje. Toen ik de 'waterslang' weer had opgerold en er een emmer warm water in wilde kieperen, was mijn kleine meid er al in gaan zitten. De rillingen liepen over haar rug, het water was ijskoud. "Heeejijk in da water" zei het dappere waterratje. Ik heb toch maar die emmer warm water toegevoegd.

Vanmiddag na de dut hadden we ijs. Ol snapt het hele ijseten niet. Ze steekt haar tong uit en opent haar mond maar wanneer ze de kou van het ijsje voelt zet ze het op een lachen en loopt ze weg. Een hapje sorbetijs gaat er wel in, maar dan een of twee hapjes en dat is ook wel genoeg.

En dan die enorme regen en onweer gisterenavond. Wat een verkoeling! Lief was in de woonkamer en ik was al naar bed gegaan. Om een uur of kwart over elf stak lief zijn hoofd om de deur en vroeg met pretogen: "Want to come stand in the rain with me?" "You are kidding right?" vroeg ik verbaasd, want lief is voorzitter van de pas-op-club. "No, just come with me!" Dus ik ben uit bed gestapt, heb even bij Ol gekeken en ben toen achter lief aan de tuin ingelopen. Ik had nog wel een jurkje aangetrokken maar lief stond vrolijk in zijn onderbroek met gespreide armen in de regen. Dit tot schrik van onze buurman die net op dat moment de balkondeuren sloot. Na een paar minuten van heerlijke verkoeling zei lief lachend "Better get back in the house, what if we get hit by lightning... we are parents now. We have to be responsible" Zo ken ik mijn voorzitter van de pas-op-club weer!