Bergen aan Zee in de Sneeuw!

Toen we vanmorgen de gordijnen openden werden we op dit prachtige uitzicht getrakteerd. Het beloofde een heerlijke dag te worden. We hebben ons gauw aangekleed om meteen naar buiten te gaan. Eenmaal buiten liep Ol een beetje vertwijfeld rond. Ze stapte heel voorzichtig door de sneeuw, raakte de sneeuw een keer aan en zei meteen: "bah,bah". Ze kwam naar mij toe met haar natte handje uitgestrekt. Haar eerste contact met de sneeuw. Ik heb haar lekker in de wagen gezet, onze wandeling kon beginnen.
Voor we echt ergens heen konden gaan, moesten we nog even bij de buurvrouw langs. Ze had Ol sinds de zomer niet gezien, dus hebben we even onze neus laten zien. Daarna zijn we vlot aan de wandel gegaan. Ik wilde graag via het "Engelse Veld" met het prachige Vredeskerkje richting het strand. Al gauw besloot ik het eerste stuk van de wandeling over het fietspad te lopen, het was flink duwen achter de kinderwagen. Gelukkig was het niet druk met fietsers, niet verwonderlijk want ook het fietspad was spiegelglad.


Het dreigende bordje met de tekst: "Begrazingsgebied betreden op eigen risico" beloofd ons wellicht koeien. Voor we een koe zagen kwamen we wel al heel was honden tegen, dit tot grote vreugde van Olivia. "Woef, woef" klonk het vanuit de kinderwagen. Ze zit lekker warm in haar voetenzak, met een muts op, wandjes aan, een das om en een lekkere dikke jas aan. Haar oogjes stralen, ze vindt het prachtig allemaal.
En dan: de koeien... Ol begint meteen met haar "boe boe boe" en zwaait met haar handjes. De koeien grazen rustig door en storen zich totaal niet aan dit drukke wezentje op een paar meter van hen vandaan. Ol zegt: "mama daa" en wijst de koeien aan, voor het geval ik ze nog niet had gezien. Na een aantal minuten staren naar de koeien lopen we door naar het strand. Onderweg vroeg ik haar of ze vogels zag en of ze bomen aan kon wijzen. Braaf wees ze in het rond, daarna zong ik liedjes over schapen en Incey Wincey Spider. Eenmaal bij het strand aangekomen bleek Olivia in slaap te zijn gevallen. Kon ik rustig genieten van dit mooie uitzicht.

Nu Ol lag te slapen, besloot ik niet het strand op te gaan maar gewoon rustig op een bankje te gaan zitten en alles even lekker langs mij heen te laten waaien. Ze sliep rustig en ik had nog een extra fleece dekentje over haar gelegd. Jammer dat mijn vriend dit niet kon zien, hij zal het met de foto's moeten doen. Net als jullie... We gaan terug naar Amsterdam vandaag. Heerlijk om mijn vriend weer te zien en weer lekker met z'n drieën te zijn, wel jammer om Bergen aan Zee weer achter ons te laten. Maar we komen gauw weer terug..... Voor ik "mijn bankje" verliet schreef ik nog even haar naam in de sneeuw....