Kerststress?

Weer terug in Amsterdam moet ik altijd even wennen. Wennen aan de stad, aan de geluiden van de buren en aan de drukke schema's. Wennen gaat wel snel. Na een halve dag van wassen, boodschappen doen, praatje maken met de buren, nog even koffie drinken met een vriendin en een wandeling door het Vondelpark ben ik weer helemaal thuis en ben ik de rust vergeten. Het huis is nu klaar voor de kerst. Albert.nl is besteld, de slager is gebeld en de meeste kadootjes zijn binnen. De kroonluchters zijn versierd met kerstballen, linten en grote gouden rozen en vogeltjes. De kerstboom was al klaar en de kadootjes liggen er nu onder. Iedere dag komt er een kadootje of twee bij. De enige die ieder jaar moeilijk is, is mijn vader. Ik weet nooit echt wat ik voor het moet kopen. Zijn vorige verjaardag heb ik een dvd van Ol gemaakt. Dat wilde hij graag hebben, maar nu met kerst? Wat geef je een man die alles lijkt te hebben? Ik zal nog even moeten surfen, kijken en hopen dat ik iets kan vinden. Zo heerlijk om voor Ol leuke dingen te kopen, onder de boom ligt het vol met kadootjes deze kleine koningin. Iedere morgen komt ze de woonkamer binnen en kijkt meteen naar boven en zegt dan:"waaaw" en wijst naar de kroonluchters en daarna naar de boom. Ik had ook zo'n lekkere kitsch kerstboom in de woonkamer staan, een kerstboom met een bewegingsensor. Wanneer je langs het boompje loopt, gaat de boom open en gaan er veel gekleurde lampjes branden en zie je pinguïns en sneeuwmannen op schaatsen op en neer bewegen op de muziek. Ol sloeg helemaal op tilt toen ze dit tafereel aanschouwde, ze gilde het uit en was niet te troosten. De boom moest weg, uit het zicht. Wanneer ze de boom in het vizier kreeg, zette ze weer een keel op. Heb ik mijn dochter haar eerste kersttrauma bezorgd? Het boompje is naar de kelder verhuisd.